Hiç kimse ölümü onun gibi anlatmadı. Hiç kimse ölümü onun gibi sevmedi. Hiç kimse ölümü onun gibi beklemedi.

“Bil ki ölüm, ruhun bir başka aleme doğması hadisesinin sancısıdır. Yani bu fani alem için adı ölümdür, ama baki ve ebedi olan alem için adı doğumdur!..”

Şeb-i Arus, düğün gecesi manasına gelir. 

Biz Türkiye medyasına bir türlü ‘Şeb-i Arus’un yazılışını öğretemedik. Her yıl hala birçok medya mensubu ‘Arus’ ile ‘Aruz’u karıştırıyor. Bizim suçumuz. Üzgünüz… 

Hazreti Mevlana Şeb-i Arus’u bir kere yaşadı. Onun dünya gurbetinden ebedi hayata yolculuğu bir kere oldu. Konya ise 748’inci vuslatına hazırlanıyor. Yarın düğünümüz var. Dünyanın dört bir tarafından yüzlerce misafir ağırlayacağız. Nefislerini siyah hırkalarına sarıp sırtlarından  çıkaran semazenler beyaz kefenlerine (tennure)  bürünüp  bir kez daha dönecekler. Ney’ler ayrılıktan haber verecek, kudümler ‘kün’ deyince olduranı zikre dalacak. 

Tüm bunlar yaşanırken bir kez daha Mevlana’yı anlamaya çalışacağız. 

Sema ne anlama geliyor? 

Semazenler neden dönüyor?

Mevlevilik nedir?

Mevlana bir şair midir, mütefekkir midir, müderris midir, şeyh midir? 

Mevlana eserlerini neden farsça vermiştir? 

Şems ile Mevlana arasındaki dostluk nasıl bir dostluktur? 

….

Okusak anlayacağız, ama okuyan kim? 

Sorsak bileceğiz, ama soran kim? 

Düşünsek fehmedeceğiz, ama düşünen kim? 

Gitsek göreceğiz, ama giden kim?

Konya’da bir anket yapsalar yarısından fazlası ‘türbe’yi görmemiştir. 

…

Hazıra alışık bir toplumuz. Okumadan, sormadan, düşünmeden anlamak istiyoruz. 

Biz okumuyoruz ama elin oğlu okuyor. Mevlana’nın eserleri  Amerika Birleşik Devletleri’nde en çok okunanlar arasında ilk sıralarda. Dünya her yıl onun eserlerini okuyup islam ile şereflenenlere şahit oluyor. Onunla bitirelim: 

“Anlar mı hiç pişmişin halinden ham.

 Sözü kısa kesmek gerek vesselam”